ГЎРКОВ  (давоми)

Бу орада бир-икки бор телефонда боғланишди: ҳол-аҳвол сўрашди, иш ва зарурат юзасидан савол-жавоблар қилишди, холос. Бирор ойдан кейин эса кутилмаганда, Қамара уни уйига, ўз ибораси билан айтганда, «ҳамфикр дўстлар суҳбатига» таклиф этди. Ашурали бунисини кутмаганди - ноўнғайликдан фикрлари алғов-далғов бўлиб кетди: нима муносабат билан чақирди экан, у ерда кимлар бўлади, киборлар даврасида ўзини қандай тутиш керак, гўрковлигини билиб, бирортаси нописандлик қилмайдими? 
Ўша куни ювиниб, янги либосларини кийганда ҳам ана шундай мушоҳадалар уни тарк этмаганди. Майда-чуйда харид қилиб, айтилган манзилга, белгиланган вақтда етиб борди. 
Уй-жойлар бир вақтлар ҳашамдор бўлганлиги, энди эса андак улуғворлигини йўқотгани билиниб турарди. Шунга қарамай, ундаги салобат одамларн ... Читать дальше »

Нусрат Раҳмат. Гўрков (ҳикоя)
Унинг номи ёдда қоладиган, болохонадор - Ашуралиохун. Орқаворотдан гўрков дейишади; тенгдошлари орасида Ашурали, Ашур, Аши дейдиганлар ҳам анчагина.
Отасининг оти Муҳаммадалиохун бўлган. Шунчаки, Охун, ёки гўрков дейишган. 
Аслида, охун деганда, ўқимишли, зиёли кишилар назарда тутилади. Лекин, кўрган-билганларнинг гувоҳлик беришича, отаси, ҳатто имзо чеколмайдиган саводсиз, итоаткор, бир оз баджаҳл, жоҳилроқ киши бўлган; жаҳли чиққанда, зуғум билан бош бармоғини икки бармоғи орасидан чиқариб кўрсатадиган хунук одатини умрининг охиригача ташламаган.
- Отам кўз ўнгимизда онамни дўппослаб қоларди,- дейди Ашуралиохун, бу ҳақда гап кетганда,- укам иккаламиз зириллаб турардик, нима қилишни билмай, жуда ўсал бўлардик. Феъли ғалати эди: биров арақ узатса, қўлини қайтармасди; кайфи ошганда гўрковлиги билан мақтанар, Худонинг назари тушган касб, деб гарилларди. Биров манзират қилмаса, ойлаб оғзига олмас, унутиб юборар, ичганларни лаън ... Читать дальше »

Тириклик саодати

• Маърифат гулшани  

Бойчечак Қуёшнинг илк нурлари қишлоғим кўчаларига ина бошлага ... Читать дальше »