Ўв, бовурларим-а. Қандай адатларимиз борийди-я!
Бир хили тубдан жўғалиб кетти. Бир хили жўнлашиб кетди. Бир хили қийинлашиб кетти. Бизар қиған бир хил ўйиннарди ҳазиргилар ўйнаялмайди. Кўбини билмайди-ям. Айтсанг булар куладиям-да.
Ҳай, пояндаз бўлайди. Қизлар бўй жетганнан тикишди бошлайиди. Икки-уч қоват бўлайиди. Пишиқ-пишиқ лотадан бўлайиди. Маккам-маккам жиплар минам тикайитта, қизларам. Бир хили четларига нақш-пақшам тўқийиди. Келин томаннан бир сурув, куёв томоннан бир сурув жигит бойнағи пояндазди ушлаб турайиди.
Куёв «ҳоппа» деп ўтивоса бўлдийди-да. Бағини кўравурингийди. Уч соатлаб, тўр соатлаб «ҳув-ҳув»лашиб пояндаз тортишайдиқ. Бу ... Читать дальше »

Одилжон қиз узатадиган бўлди. Куёв кенг елкали, қорақош йигит экан. У куёвни уйига таклиф қилди, танишди. Меҳмонхонанинг тўрига чиройли стол ясатилиб, бўлажак қайнота ва куёв суҳбат қуришди.
Одилжон йигитнинг уйидагилари, институтда сиртдан ўқиши, тузуккина жойда ишлашидан хабар топди. Оғир-вазмин, бироз тортинчоқ йигит экан. Қизиқ, ўйлади Одилжон, у мени “ада” дермикан? Кейин қизи билан бўлажак куёвини ёнма-ён тасаввур қилди. Нигора нозиккина, қорачадан келган. Оққуш мисол енгил юради. Севимли қизи бунгача не-не йигитларга ёққан, лекин энди кимларнингдир кўзининг оқу қорасини ҳам ёқтирмаган қизининг тўйи бўладиган! Ўзи хоҳлаган, ўзи севган, балки ўз кўнгли ... Читать дальше »

Ҳайвонларни урманглар! Айниқса, уларнинг юзига урманглар!
Ҳайвонлар осмонга қарашса, Аллоҳни кўришади.
Қуръондан.

1. Мушук

Эшназар болалигидан тошбағир бўлиб ўсди. Балки ўгай онанинг қўлида катта бўлганидандир.
Эшназар на отасига бир марта меҳр билан қаради, на укаларига.
Онаси  бир марта “Укангга қара, йиғлаяпти”, деб кўрган. Эшназар ўгай укасининг бир оёғидан шарт кўтариб олиб бориб, ҳовузга ташлаб юборган. Шундан кейин укаси йиғлаганда унинг бир оёғидан кўтарсалар бас, таққа йиғидан тўхтайдиган бўлган.
Биринчи синфда ўқиётган чоғимиздаёқ ўта раҳмсиз Эшназардан ... Читать дальше »