Кенжабий: СЕН ТУРМУШГА ЧИҚҚАН КУН

   Кенжабий

    СЕН ТУРМУШГА ЧИҚҚАН КУН

Кўкнинг қадди букилди,

Кўплар ҳайрон тикилди,

Кўзлардан ёш тўкилди,

Сен турмушга чиққан кун.

Ким қўл очиб дуога,

Ким юз буриб самога,

Ёлворарди Худога,

Сен турмушга чиққан кун.

Кимлар кўнгил сўрашди,

Кимлар зимдан яйрашди,

Кимлар ишқни қарғашди,

Сен турмушга чиққан кун.

Орзуларим найсони,

Иймонимнинг посбони,

Ташлаб кетди дунёни,

Сен турмушга чиққан кун.

Ранги рўйим сарғайиб,

Дарди дилим улғайиб,

Қолавердим мунғайиб,

Сен турмушга чиққан кун.

Шундан буён тош дийдам,

Далам каби шип-шийдам.

Ўзгарганди бу олам,

Сен турмушга чиққан кун.

                                  1979 й.